بعد از برخوردهاي شديد و بي سابقه صورت گرفته با دانشجويان چپ كه تحت نام آزادي خواه و برابري طلب در عرصه دانشگاه به فعاليت مي پردازند، قدرت حاكمه سعي دارد كه دليل اصلي برخورد و شكل و شمايل نادر برخوردش را به هر نحو ممكن توجيه كند و اين توجيه بيشتر از اينكه عمل انجام گرفته را بپوشاند بر عكس، خود دليلي مي شود كه آنچه نبايد ديده مي شد، كاملا واضح جلوي مخاطبان اين دانشجويان قرار گيرد.
هم آن چيزي كه اتوبوسهاي شركت واحد (مانند احكام اخراج دانشجويان و توقيف نشريات و ...) در مواقع لازم سعي بر نديده شدن آن دارند.
قدرت ادعا مي كند كه تعدادي از اراذل و اوباش با ادواتي از قبيل تيركمان و سنگ به همراه نشريات و كتب ضاله و...كه قصد هياهو و اخلال در دانشگاه داشته اند را دستگير كرده است.
ولي خود با اين بيانش تضادي طنزآميز ايجاد مي كند كه باعث واضح تر شدن تصويري مي شود كه اين دانشجويان و فعالين دانشجويي سعي در ارائه آن داشته اند، تصوير و هدف آزادي و برابري.
تضادي كه از اراذل و اوباش تعريفي بدست مي دهد كه با كتاب و نشريه رابطه اي مستقيم دارند و با آن تعريف مي شوند چه از نوع ضاله اش چه غير ضاله اش.
بر طبق اين تعريف و با توجه به موفقيت طرح امنيت اجتماعي! اراذل و اوباش ديگر راضي به حيطه ها و قلمروهاي قبلي خود نيستند بلكه حيطه اي جديد به نام دانشگاه (آنهم دانشگاه تهران) گزيده اند، و به فراخور اين تغيير فاز مكاني ادواتشان نيز تغيير پيدا كرده از قمه و چاقو به سنگ و تيركمان.
و اين طنز را مي توان تا حدي ادامه داد كه اين اراذل و اوباش كتاب خوان امكان اين را هم داشته اند كه از انتفاضه فلسطين براي مقاصد پليد خود كپي برداري كنند و ...
ولي اين طنز در مواجهه با واقعيت دود مي شود و به هوا مي رود و آنچه از آن باقي مي ماند نشان از موفقيت و حقانيت اين رفقا دارد كه حتي وقتي قدرت آنها را بي شرمانه و غير انساني دستگير مي كند نمي تواند پاپوشي در قد و قواره نام و انديشه اين رفقا بدوزد.
موفقيتي كه خود را در تجمعاتي كه در دانشگاه هاي كشور شكل گرفت نشان مي دهد. خصوصا در دانشگاه تهران كه بالغ بر هزار دانشجو در 13 آذر بمناسبت 16 آذر روز دانشجو با تمام فشارها و تهديد ها در تجمعي شركت مي كنند با همان خواسته ها و شعارها كه اين رفقاي دستگير شده در سالهاي اخير هميشه مناديان اين خواسته ها و شعارها در دانشگاه بودند.
شعار ها و خواسته هايي مبني بر آزادي و برابري – خواسته حق تشكل مستقل كارگري و دانشجويي – آزادي زندانيان سياسي – رفع تبعيض جنسيتي و ...
و حالا اين دوستان خود تبديل به خواسته اي شدند، و آزادي آنها بدون هيچ قيد و شرطي تبديل به خواسته جنبش هاي دانشجويي، كارگري و زنان و هر انسان آزاده اي شده است.
زنده باد آزادي و برابري
هم آن چيزي كه اتوبوسهاي شركت واحد (مانند احكام اخراج دانشجويان و توقيف نشريات و ...) در مواقع لازم سعي بر نديده شدن آن دارند.
قدرت ادعا مي كند كه تعدادي از اراذل و اوباش با ادواتي از قبيل تيركمان و سنگ به همراه نشريات و كتب ضاله و...كه قصد هياهو و اخلال در دانشگاه داشته اند را دستگير كرده است.
ولي خود با اين بيانش تضادي طنزآميز ايجاد مي كند كه باعث واضح تر شدن تصويري مي شود كه اين دانشجويان و فعالين دانشجويي سعي در ارائه آن داشته اند، تصوير و هدف آزادي و برابري.
تضادي كه از اراذل و اوباش تعريفي بدست مي دهد كه با كتاب و نشريه رابطه اي مستقيم دارند و با آن تعريف مي شوند چه از نوع ضاله اش چه غير ضاله اش.
بر طبق اين تعريف و با توجه به موفقيت طرح امنيت اجتماعي! اراذل و اوباش ديگر راضي به حيطه ها و قلمروهاي قبلي خود نيستند بلكه حيطه اي جديد به نام دانشگاه (آنهم دانشگاه تهران) گزيده اند، و به فراخور اين تغيير فاز مكاني ادواتشان نيز تغيير پيدا كرده از قمه و چاقو به سنگ و تيركمان.
و اين طنز را مي توان تا حدي ادامه داد كه اين اراذل و اوباش كتاب خوان امكان اين را هم داشته اند كه از انتفاضه فلسطين براي مقاصد پليد خود كپي برداري كنند و ...
ولي اين طنز در مواجهه با واقعيت دود مي شود و به هوا مي رود و آنچه از آن باقي مي ماند نشان از موفقيت و حقانيت اين رفقا دارد كه حتي وقتي قدرت آنها را بي شرمانه و غير انساني دستگير مي كند نمي تواند پاپوشي در قد و قواره نام و انديشه اين رفقا بدوزد.
موفقيتي كه خود را در تجمعاتي كه در دانشگاه هاي كشور شكل گرفت نشان مي دهد. خصوصا در دانشگاه تهران كه بالغ بر هزار دانشجو در 13 آذر بمناسبت 16 آذر روز دانشجو با تمام فشارها و تهديد ها در تجمعي شركت مي كنند با همان خواسته ها و شعارها كه اين رفقاي دستگير شده در سالهاي اخير هميشه مناديان اين خواسته ها و شعارها در دانشگاه بودند.
شعار ها و خواسته هايي مبني بر آزادي و برابري – خواسته حق تشكل مستقل كارگري و دانشجويي – آزادي زندانيان سياسي – رفع تبعيض جنسيتي و ...
و حالا اين دوستان خود تبديل به خواسته اي شدند، و آزادي آنها بدون هيچ قيد و شرطي تبديل به خواسته جنبش هاي دانشجويي، كارگري و زنان و هر انسان آزاده اي شده است.
زنده باد آزادي و برابري
No comments:
Post a Comment