این تظاهرات که با همکاری مشترک "کمیته دانشجویان چپ ساکن بلژیک" و "حزب سوسیالیست چپ بلژیک" (ال اس پ) سازمان یافته بود، با موفقیت برگزار شد. ما شاهد یک تظاهرات انترناسیونالیستی، پرشور و رادیکال با ترکیبی عمدتاَ جوان بودیم. جوانان ایرانی و بلژیکی با پرچمهای سرخ، دست در دست هم، همدل و همصدا خواهان آزادی دانشجویان زندانی شدند.
در این تظاهرات بیش از 140 تن شرکت داشتند. افرادی از ملیت های مختلف از جمله نپالی، شیلیايی، یوگسلاوی به همراه تعدادی از فعالین سندیکايی کارگری بلژیک نیز در این تظاهرات شرکت کردند. نمایندگان و فعالین برخی از احزاب سیاسی و نهادهای دمکراتیکی که از این تظاهرات حمایت کرده بودند نیز در این آکسیون حضور داشتند.
این تظاهرات عملا از دو بخش جداگانه، یکی در مقابل سفارت آمریکا و دیگری در مقابل سفارت جمهوری اسلامی انجام گرفت.
ساعت 10.30 صبح در مقابل سفارت آمریکا که اولین نقطه تظاهرات بود جمع شدیم. رفقای بلژیکی قبل از ما رسیده بودند و در حال آماده کردن پرچمها و پلاکاردها بودند. این رفقا کاورهای سرخ رنگی را که آماده کرده بوديم پوشیده بودند که روی آنها شعارهايی در دفاع از جنبش دانشجویی، جنبش زنان، کارگران و ضد جنگ و ضد امپریالیسم و و ضد استبداد داخلی و انتخابات و ... بود. کاورهای سرخ رنگ رفقا حتی از مسافت دور توجه بسیاری از عابران را به خود جلب می کرد. ما جوانان چپ ساکن بلژیک همراه با سایر دوستانمان از کشورهای مختلف اروپایی نیز تی شرتهای سفید رنگی را پوشیده بودیم که بر روی آن پوستر جنبش دانشجویی در تظاهرات 13 آذر، با شعار "دخالت خارجی، استبداد داخلی محکوم است" و بر پشت آن شعار "دانشجوی زندانی آزاد باید گردد" نقش بسته بود.
در این تظاهرات بیش از 140 تن شرکت داشتند. افرادی از ملیت های مختلف از جمله نپالی، شیلیايی، یوگسلاوی به همراه تعدادی از فعالین سندیکايی کارگری بلژیک نیز در این تظاهرات شرکت کردند. نمایندگان و فعالین برخی از احزاب سیاسی و نهادهای دمکراتیکی که از این تظاهرات حمایت کرده بودند نیز در این آکسیون حضور داشتند.
این تظاهرات عملا از دو بخش جداگانه، یکی در مقابل سفارت آمریکا و دیگری در مقابل سفارت جمهوری اسلامی انجام گرفت.
ساعت 10.30 صبح در مقابل سفارت آمریکا که اولین نقطه تظاهرات بود جمع شدیم. رفقای بلژیکی قبل از ما رسیده بودند و در حال آماده کردن پرچمها و پلاکاردها بودند. این رفقا کاورهای سرخ رنگی را که آماده کرده بوديم پوشیده بودند که روی آنها شعارهايی در دفاع از جنبش دانشجویی، جنبش زنان، کارگران و ضد جنگ و ضد امپریالیسم و و ضد استبداد داخلی و انتخابات و ... بود. کاورهای سرخ رنگ رفقا حتی از مسافت دور توجه بسیاری از عابران را به خود جلب می کرد. ما جوانان چپ ساکن بلژیک همراه با سایر دوستانمان از کشورهای مختلف اروپایی نیز تی شرتهای سفید رنگی را پوشیده بودیم که بر روی آن پوستر جنبش دانشجویی در تظاهرات 13 آذر، با شعار "دخالت خارجی، استبداد داخلی محکوم است" و بر پشت آن شعار "دانشجوی زندانی آزاد باید گردد" نقش بسته بود.
ساعت 11 صبح دهها پرچم سرخ به نشان همدلی با جنبش رادیکال و چپ دانشجویی ایران در اهتزاز بود. صدای شعارهای "دانشجوی زندانی آزاد باید گردد" و "آمریکا از خاورمیانه گم شو" فضا را آکنده بود. پرچم های تظاهرات، کاورهای سرخ فعالین چپ بلژِیک و تی شرت ها شعارها و خواسته های ما را برای هر عابر و بیننده ای به تصویر کشیدند.
همزمان نمایشگاه عکسی که از قبل تهیه شده بود، برپا شد. تصاویری از مبارزات رفقای مان در 13 آذر امسال گرمابخش ما در هوای سرد صبح بروکسل بود. صحنه هایی که عزم و شور مبارزاتی ما را برای آزادی رفقای دربندمان دوچندان می کرد. حضور چندین ماشین گارد نیروهای پلیس بلژیکی در کنار سفارت آمریکا، نشان از کنترل و حفاظت ویژه از سفارت آمریکا بود.
آکسیون با پخش سرودهای انقلابی آغاز شد. شعارها از بلندگوهای دستی به زبانهای فارسی، انگلیسی، فرانسه و هلندی مرتب داده می شد.
اولین سخنران "اریک بل" از رهبران "حزب سوسیالیست چپ" بود. که همزمان به زبان فارسی نیز برای حاضرین ترجمه شد. سپس بیانیه کمیته دانشجویی خطاب به سفارت آمریکا به زبان انگلیسی خوانده شد. در این بیانیه تاکید شد که روز 16 آذر سمبل مبارزات دانشجویان ایران علیه دخالت خارجی است در این روز سه دانشجوی ایرانی در اعتراض به کودتای سازمان سیا در ایران توسط شاه در صحن دانشگاه تهران به رگبار بسته شدند و خون سرخ آنان مهر جنبشی شد که مشخصه اش دفاع از حقوق پایه مردم ایران، ضدیت با دیکتاتوری و مخالفت با هرگونه دخالت خارجی در سرنوشت مردم ایران بود.
در فاصله شعارها و پیام ها، به زبانهای فارسی و فرانسه در مورد دلیل حضور این جمع در مقابل سفارت آمریکا، جنبش دانشجویی و مبارزات اخیر دانشجویان، مطالبات دانشجویان و سرکوب و دستگیری آنان توسط مرتجعین حاکم بر ایران به زبانهای مختلف توضیح داده می شد.
نماینده ای از جانب "فدارسیون مجمع خلقهای نپال در بلژیک" پیام خود را در حمایت از دانشجویان چپ و رادیکال ایران قرائت کرد، او رو به سفارت آمریکا (که هم زمان مامورانش از زاویای مختلف با دوربین هایشان از تظاهرکنندگان عکس می گرفتند) اعلام کرد، شما به مردم جهان تلقین می کنید که قدرت اصلی بر جهان هستید، اما بهتر است این واقعیت را بدانید که یگانه قدرت در جهان مردم هستند، مردمی که برای رهایی و آزادی خود در سراسر جهان در حال مبارزه هستند. پس از او احمد پوری سخنگوی "کمیته ضد جنگ هلند" ضمن ارائه پیام این کمیته به تظاهرات دلایل جنگ طلبی آمریکا علیه ایران را افشا کرد.
در همین حین یکی از رفقای شرکت کننده توسط پلیس دستگیر شد، آنان مدعی شدند که رفیق ما از صف پلیس عکس گرفته است(!)، به هر حال این موضوع موجب نگرانی شد که البته با پادرمیانی مسئولین تظاهرات رفیق ما پس از ساعتی آزاد شد و خود را به تظاهرات در مقابل سفارت ایران رساند.
بخش اول آکسیون با خواندن سرود انترناسیونال پایان یافت. ترکیب جوان شرکت کننده همه جا قانون و روش و حال و هوای ویژه خود را به همراه دارد. اکثر آنان تا رسیدن به مترو برای رفتن به سفارت ایران، سرودهایی مثل "بلا چاو، گتو، روسا ... " خواندند. با اینکه پلیس اجازه راهپیمایی نداده بود وقتی بیش از 100 نفر با شعارهایی در دست و سرودخوانان در مسیر راه می رفتند، عملا راهپیمایی نیز انجام شد. در وسیله نقلیه عمومی هم با دادن شعار ها و گفتگو با مردم تظاهرات ادامه یافت. ما ناچار بودیم فاصله بین سفارت آمریکا تا سفارت ایران را با وسایل نقلیه عمومی برویم، زیرا پلیس به ما اجازه راهپیمایی بین این دو سفارت را نداده بود .
پس از رسیدن همه شرکت کنندگان در مقابل سفارت ایران که در محلی کاملا غیر مسکونی و پرت بود، در وسط بلوار صف بستیم. جوانان " ال اس پ" با شور و هیجان شعارهایی به زبان فرانسه و انگلیسی علیه جمهوری اسلامی و در دفاع از جنبش دانشجويی و آزادی دانشجویان بازداشت شده می دادند. طبق معمول چند تن از جاسوسان سفارت با دوربین هایشان بیرون خزیدند. این بار در مقابل خود دهها جوان چپ بلژیکی را مشاهده کردند که نه فقط شعارهایی چون "رفقای دربند مان را آزاد کنید" را به زبان فرانسه و انگلیسی می دادند بلکه تلاش می کردند شعارها را به زبان فارسی هم بدهند.
مجددا "اریک بل" پیام خود را به تظاهرات داد. او ضمن اشاره به اینکه بعنوان یک چپ انقلابی، هیچ توهمی به ماهیت جمهوی اسلامی ندارد. اعلان کرد این رژیم بهیچوجه ضد امپریالیست نیست. او خطاب به سفارت گفت «ما اکنون از پیش اربابان شما آمده ایم و پیام " نه به دخالت امپریالیسم آمریکا، نه به ارتجاع جمهوری اسلامی" را به آنها هم داده ایم و اعلام می کنیم که رهایی مردم ایران فقط باید بدست خود آنها باشد». اریک ضمن اعلام حمایت بیدریغ حزبش از مبارزات کارگران، زنان و خصوصا دانشجویان، تاکید کرد همراه با فعالین ایرانی به کوشش های خود برای آزادی دانشجویان در بند و همه زندانیان سیاسی ادامه خواهند داد. او گفت شک ندارد که دانشجویان بازداشت شده تحت شکنجه های قرون وسطایی قرار دارند.
منتظر پیام سخنران دوم بودیم. که با فشارهای پلیس روبرو شدیم. پلیس گوشزد می کرد که فاصله صفوف تظاهرات را با ساختمان سفارت ایران بیشتر کنیم. بنظر می آمد که رنگ سرخ پرچمها و شعارهای چپ و سوسیالیستی، در دل مرتجعین جمهوری اسلامی حتی در خارج از کشور نیز هراس می افکند.
دومین سخنران "آذر درخشان" سخنگوی سازمان زنان هشت مارس بود. او با تاکید بر موقعیت ویژه جنبش دانشجویی، این دستگیری ها را به وضعیت ضعیف جمهوری اسلامی ربط داد. او گفت که انتخابات فرمایشی مجلس در راه است و جناح هايی از رژیم می خواهند این بار تحت عنوان صلح مردم را به پای انتخابات بکشانند و سرکوب بخش چپ و هشیار جنبش دانشجویی در ادامه این سیاست رژیم است چرا که این بخش از جنبش دانشجویی نقش مهمی در افشای سیاستهای رژیم در جامعه داشته است. او تاکید کرد اکثریت مردم ایران رای خود را به این رژیم داده اند: رای مردم را باید در مبارزات جنبش های زنان، کارگران، دانشجویان و دیگر اقشار اجتماعی در سراسر کشور شمرد. جمعیت با شعار "آزادی، مساوات، تحریم انتخابات" با سخنرانی آذر درخشان همراهی کردند.
در انتهای برنامه قطعنامه کمیته دانشجویی بوسیله یکی از رفقای کمیته، به زبان فارسی (و همزمان به فرانسه) قرائت شد، در این قطعنامه ضمن آماج قرار دادن جمهوری اسلامی بعنوان دشمن همه اقشار و طبقات جامعه، مرزبندی روشنی با امپریالیستها و مخالفت با هرگونه دخالت امپریالیستی در ایران شد. خواست آزادی فوری و بدون قید و شرط دانشجویان و کلیه زندانیان سیاسی بعنوان یکی از اهداف این تظاهرات بیان شد.
در لحظات پایانی برنامه جمعیت شرکت کننده، دستهای یکدیگر را حلقه کرده و همزبان به سه زبان هلندی، فارسی، فرانسوی سرود انترناسیونال خواندند. طنین سرود "روز قطعی جدال است، آخرین رزم ما، انترناسیونال است، نژاد انسانها "، عمیقترین پیوند همبستگی این جوانان چپ با رفقای دانشجوی زندانی در ایران بود. رفقایی که با جسارت و شجاعت در روز 13 آذر پرچم چپ انقلابی و رادیکال را در صحن دانشگاه تهران و بسیاری دانشگاههای دیگر ایران به اهتزاز در آوردند.
بنا به تجربه کوتاهی که از فعالیت های خارج از کشور داریم، این اولین تجربه ای بود که یک آکسیون اعتراضی در حمایت از مبارزات مردم ایران انجام شد و فعالین چپ آن کشور نه میهمان یا نماینده در تظاهرات، بلکه خود میزبان و هدایت کننده تظاهرات بودند.
لازم به یادآوری است که در این روز در شهرهای مختلف از جمله هامبورگ، فرانکفورت، لندن و ... تظاهرات هایی در حمایت از جنبش دانشجویی و آزادی دانشجویان در بند از جانب احزاب و سازمان ها و تشکلات مختلف ایرانی برگزار شد، که برخی از آنان در هماهنگی با تظاهرات بروکسل سازماندهی شد.
کمیته دانشجويی بلژیک
23 دسامبر 2007
همزمان نمایشگاه عکسی که از قبل تهیه شده بود، برپا شد. تصاویری از مبارزات رفقای مان در 13 آذر امسال گرمابخش ما در هوای سرد صبح بروکسل بود. صحنه هایی که عزم و شور مبارزاتی ما را برای آزادی رفقای دربندمان دوچندان می کرد. حضور چندین ماشین گارد نیروهای پلیس بلژیکی در کنار سفارت آمریکا، نشان از کنترل و حفاظت ویژه از سفارت آمریکا بود.
آکسیون با پخش سرودهای انقلابی آغاز شد. شعارها از بلندگوهای دستی به زبانهای فارسی، انگلیسی، فرانسه و هلندی مرتب داده می شد.
اولین سخنران "اریک بل" از رهبران "حزب سوسیالیست چپ" بود. که همزمان به زبان فارسی نیز برای حاضرین ترجمه شد. سپس بیانیه کمیته دانشجویی خطاب به سفارت آمریکا به زبان انگلیسی خوانده شد. در این بیانیه تاکید شد که روز 16 آذر سمبل مبارزات دانشجویان ایران علیه دخالت خارجی است در این روز سه دانشجوی ایرانی در اعتراض به کودتای سازمان سیا در ایران توسط شاه در صحن دانشگاه تهران به رگبار بسته شدند و خون سرخ آنان مهر جنبشی شد که مشخصه اش دفاع از حقوق پایه مردم ایران، ضدیت با دیکتاتوری و مخالفت با هرگونه دخالت خارجی در سرنوشت مردم ایران بود.
در فاصله شعارها و پیام ها، به زبانهای فارسی و فرانسه در مورد دلیل حضور این جمع در مقابل سفارت آمریکا، جنبش دانشجویی و مبارزات اخیر دانشجویان، مطالبات دانشجویان و سرکوب و دستگیری آنان توسط مرتجعین حاکم بر ایران به زبانهای مختلف توضیح داده می شد.
نماینده ای از جانب "فدارسیون مجمع خلقهای نپال در بلژیک" پیام خود را در حمایت از دانشجویان چپ و رادیکال ایران قرائت کرد، او رو به سفارت آمریکا (که هم زمان مامورانش از زاویای مختلف با دوربین هایشان از تظاهرکنندگان عکس می گرفتند) اعلام کرد، شما به مردم جهان تلقین می کنید که قدرت اصلی بر جهان هستید، اما بهتر است این واقعیت را بدانید که یگانه قدرت در جهان مردم هستند، مردمی که برای رهایی و آزادی خود در سراسر جهان در حال مبارزه هستند. پس از او احمد پوری سخنگوی "کمیته ضد جنگ هلند" ضمن ارائه پیام این کمیته به تظاهرات دلایل جنگ طلبی آمریکا علیه ایران را افشا کرد.
در همین حین یکی از رفقای شرکت کننده توسط پلیس دستگیر شد، آنان مدعی شدند که رفیق ما از صف پلیس عکس گرفته است(!)، به هر حال این موضوع موجب نگرانی شد که البته با پادرمیانی مسئولین تظاهرات رفیق ما پس از ساعتی آزاد شد و خود را به تظاهرات در مقابل سفارت ایران رساند.
بخش اول آکسیون با خواندن سرود انترناسیونال پایان یافت. ترکیب جوان شرکت کننده همه جا قانون و روش و حال و هوای ویژه خود را به همراه دارد. اکثر آنان تا رسیدن به مترو برای رفتن به سفارت ایران، سرودهایی مثل "بلا چاو، گتو، روسا ... " خواندند. با اینکه پلیس اجازه راهپیمایی نداده بود وقتی بیش از 100 نفر با شعارهایی در دست و سرودخوانان در مسیر راه می رفتند، عملا راهپیمایی نیز انجام شد. در وسیله نقلیه عمومی هم با دادن شعار ها و گفتگو با مردم تظاهرات ادامه یافت. ما ناچار بودیم فاصله بین سفارت آمریکا تا سفارت ایران را با وسایل نقلیه عمومی برویم، زیرا پلیس به ما اجازه راهپیمایی بین این دو سفارت را نداده بود .
پس از رسیدن همه شرکت کنندگان در مقابل سفارت ایران که در محلی کاملا غیر مسکونی و پرت بود، در وسط بلوار صف بستیم. جوانان " ال اس پ" با شور و هیجان شعارهایی به زبان فرانسه و انگلیسی علیه جمهوری اسلامی و در دفاع از جنبش دانشجويی و آزادی دانشجویان بازداشت شده می دادند. طبق معمول چند تن از جاسوسان سفارت با دوربین هایشان بیرون خزیدند. این بار در مقابل خود دهها جوان چپ بلژیکی را مشاهده کردند که نه فقط شعارهایی چون "رفقای دربند مان را آزاد کنید" را به زبان فرانسه و انگلیسی می دادند بلکه تلاش می کردند شعارها را به زبان فارسی هم بدهند.
مجددا "اریک بل" پیام خود را به تظاهرات داد. او ضمن اشاره به اینکه بعنوان یک چپ انقلابی، هیچ توهمی به ماهیت جمهوی اسلامی ندارد. اعلان کرد این رژیم بهیچوجه ضد امپریالیست نیست. او خطاب به سفارت گفت «ما اکنون از پیش اربابان شما آمده ایم و پیام " نه به دخالت امپریالیسم آمریکا، نه به ارتجاع جمهوری اسلامی" را به آنها هم داده ایم و اعلام می کنیم که رهایی مردم ایران فقط باید بدست خود آنها باشد». اریک ضمن اعلام حمایت بیدریغ حزبش از مبارزات کارگران، زنان و خصوصا دانشجویان، تاکید کرد همراه با فعالین ایرانی به کوشش های خود برای آزادی دانشجویان در بند و همه زندانیان سیاسی ادامه خواهند داد. او گفت شک ندارد که دانشجویان بازداشت شده تحت شکنجه های قرون وسطایی قرار دارند.
منتظر پیام سخنران دوم بودیم. که با فشارهای پلیس روبرو شدیم. پلیس گوشزد می کرد که فاصله صفوف تظاهرات را با ساختمان سفارت ایران بیشتر کنیم. بنظر می آمد که رنگ سرخ پرچمها و شعارهای چپ و سوسیالیستی، در دل مرتجعین جمهوری اسلامی حتی در خارج از کشور نیز هراس می افکند.
دومین سخنران "آذر درخشان" سخنگوی سازمان زنان هشت مارس بود. او با تاکید بر موقعیت ویژه جنبش دانشجویی، این دستگیری ها را به وضعیت ضعیف جمهوری اسلامی ربط داد. او گفت که انتخابات فرمایشی مجلس در راه است و جناح هايی از رژیم می خواهند این بار تحت عنوان صلح مردم را به پای انتخابات بکشانند و سرکوب بخش چپ و هشیار جنبش دانشجویی در ادامه این سیاست رژیم است چرا که این بخش از جنبش دانشجویی نقش مهمی در افشای سیاستهای رژیم در جامعه داشته است. او تاکید کرد اکثریت مردم ایران رای خود را به این رژیم داده اند: رای مردم را باید در مبارزات جنبش های زنان، کارگران، دانشجویان و دیگر اقشار اجتماعی در سراسر کشور شمرد. جمعیت با شعار "آزادی، مساوات، تحریم انتخابات" با سخنرانی آذر درخشان همراهی کردند.
در انتهای برنامه قطعنامه کمیته دانشجویی بوسیله یکی از رفقای کمیته، به زبان فارسی (و همزمان به فرانسه) قرائت شد، در این قطعنامه ضمن آماج قرار دادن جمهوری اسلامی بعنوان دشمن همه اقشار و طبقات جامعه، مرزبندی روشنی با امپریالیستها و مخالفت با هرگونه دخالت امپریالیستی در ایران شد. خواست آزادی فوری و بدون قید و شرط دانشجویان و کلیه زندانیان سیاسی بعنوان یکی از اهداف این تظاهرات بیان شد.
در لحظات پایانی برنامه جمعیت شرکت کننده، دستهای یکدیگر را حلقه کرده و همزبان به سه زبان هلندی، فارسی، فرانسوی سرود انترناسیونال خواندند. طنین سرود "روز قطعی جدال است، آخرین رزم ما، انترناسیونال است، نژاد انسانها "، عمیقترین پیوند همبستگی این جوانان چپ با رفقای دانشجوی زندانی در ایران بود. رفقایی که با جسارت و شجاعت در روز 13 آذر پرچم چپ انقلابی و رادیکال را در صحن دانشگاه تهران و بسیاری دانشگاههای دیگر ایران به اهتزاز در آوردند.
بنا به تجربه کوتاهی که از فعالیت های خارج از کشور داریم، این اولین تجربه ای بود که یک آکسیون اعتراضی در حمایت از مبارزات مردم ایران انجام شد و فعالین چپ آن کشور نه میهمان یا نماینده در تظاهرات، بلکه خود میزبان و هدایت کننده تظاهرات بودند.
لازم به یادآوری است که در این روز در شهرهای مختلف از جمله هامبورگ، فرانکفورت، لندن و ... تظاهرات هایی در حمایت از جنبش دانشجویی و آزادی دانشجویان در بند از جانب احزاب و سازمان ها و تشکلات مختلف ایرانی برگزار شد، که برخی از آنان در هماهنگی با تظاهرات بروکسل سازماندهی شد.
کمیته دانشجويی بلژیک
23 دسامبر 2007
1 comment:
رئیس جمهوره قلّابی ما آقای احمدی نجس عجب آدم بی‌حیا و بی‌شرمی هست بعد از اینهمه قتل و آدم کشی‌تازه می‌خواد بره سازمان ملل بگه چطور باید قتل عام کرد و رئیس جمهور هم شد. آقای احمدی نجس و پدر نجسترش آیت الله دشمن اسلامی یک روز جواب این جنایاتشون را خواهند داد حالا هرچقدر برند سازمان ملل عر و تیز کنند. مارو باش هزار‌ها سال تمدن را دادیم دست یک خر ، آقای احمدی خره و یک خر رون، آیت الله دشمن اسلامی. می‌خواد بره اونجا بگه در ایران همجنس باز نیست ولی‌نمیگه کون بچها و طلاب گذاشتند همجنس بازی به حساب نمیآید.اول میکننمون بعد میکشنمون، بد از حقوق بشر و حقوق مردم حرف میزنند. ما دیگه چه ملت خره بدبختی هستیم که اینها شدند حاکممون. لا اِلهَ اِلَّا اللّه
«ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا بانفسهم»
Post a Comment