فشارهای امنیتی بی سابقه در آستانه ی 16 آذر

دستگاه امنیتی رژیم اسلامی ها امسال در آستانه ی 16 آذربا تمام قوا به میدان آمده تا به گونه ی بی سابقه ای فشار هر چه بیشتری به برگزار کنندگان مراسم 16 آذر بیاورد، چرا که سردمداران جمهوری اسلامی به خوبی میدانند که امسال و به خصوص در این روز ها جامعه ی ایران متحمل فشارهای متعدد و انکار نشدنی ایست که همین موضوع باعث میشود که پتانسیل اعتراضی جامعه به خصوص در بدنه ی دانشجویی و طبقات فرودست جامعه از هر زمان دیگری بیشتر باشد . در چنین شرایطی است که یک جرقه ی اعتراضی مترقی با حمایت گسترده ی اقشار تحت ستم جامعه رو به رو شده و قابلیت این را دارد که جامعه را در آستانه ی یک اعتراض گسترده و عمومی قرار دهد. در نتیجه زمانیکه پاسداران وضعیت موجود با فراخوان برگزاری مراسم 16 آذر در روز 13 آذر مواجه میشوند خطری بزرگ را احساس میکنند و به سرعت دست به کار میشوند تا از چندین روز قبل جلوی برگزاری مراسم رابگیرند. احضار ها و تهدید ها و دستگیری های گسترده، کمین گذاری و تعقیب دانشجویان و کنترل لحظه به لحظه ی تلفن ها و. . . شروع میشود. جمهوری اسلامی قصد دارد 16 آذر امسال را تبدیل به یک 16 آذر سرد و ساکت و بی رمق کند تا بدین وسیله سیطره ی اختاپوس گونه ی خود را بر خیابان ها و دانشگاه ها بیش از پیش اعمال کرده و کوچکترین ندای آزادی خواهی و برابری طلبی را در نطفه خفه کند.
ولی این بار گردانندگان این چرخه ی نکبت بار یک جای کار را اشتباه کرده اند. یک جای این نقشه سوراخ دارد. جنبش چپ از جنس جریانات دست ساز حکومتی و امپریالیست ها نیست که یک سرشان به فلان نهاد حکومتی وصل باشد و سر دیگرشان به فلان جریان خارجی. شور و امید و انگیزه ای که به جریان چپ تزریق میشود از جنس دیگری است. با دستگیری چند تن هر چند زیاد از فعالین چپ نمیتوان جنبش چپ را وادار به خاموشی کرد. شریان های این جنبش در بطن جامعه جریان دارند و از میان طبقات تحت ستم جامعه میجوشند.

بدین وسیله دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب اعلام میکنند که نه تنهامراسم خود را در روز 13 آذر با قدرت هر چه تمام برگزار میکنند بلکه تا آزادی همه ی رفقای دربند خود از پا نخواهند نشست.

مرگ بر ارتجاع
زنده باد آزادی و برابری